kumpulan puisi Indonesia,Portugal,Malaysia favoritku

GURINDAM DUA BELAS oleh: RAJA ALI HAJI,Riau,Indonesia barangsiapa mengenal Allah suruh dan tegahnya tiada ia menyalah barang siapa mengenal diri  maka telah mengenal akan tuhan yang bahari barang siapa meninggalkan zakat  tiada hartanya beroleh berkat apabila terpelihara lidah niscaya daripadanya faedah hati itu kerajaan di dalam tubuh jikalau zalim segala anggota pun rubuh mengumpat dan memuji hendaklah berpikir disitulah banyak orang yang tergelincir Jika sedikit pun berbuat bohong  boleh diumpamakan mulutnya itu pekung bakhil jangan diberi singgah  itulah perompak yang amat gagah  jika hendak mengenal orang berbangsa  lihat kepada budi dan bahasa jika hendak mengenal orang mulia lihat kepada kelakuan dia hendak mengenal orang yang berilmu bertanya dan belajar tiadalah jemu cahari olehmu akan guru  yang boleh tahukan tiap seteru apabila banyak berkata-kata disitulah jalan masuk dusta apabila kurang siasat itulah tanda pekerjaan hendak sesat apabila anak tidak dilatih  jika besar bapaknya letih apabila banyak mencatat orang itulah tanda dirinya kurang apabila orang yang banyak tidur sia-sia sahajalah umur apabila perkataan yang lemah lembut lekaslah segala orang mengikut apabila perkataan yang amat kasar lekaslah orang sekalian gusar lidah suka membenarkan dirinya daripada yang lain dapat kesalahannya daripada memuji diri hendaklah sabar biar daripada orang datangnya khabar keaiban orang jangan dibuka keaiban diri hendaklah sangka jika orang muda kuat berguru dengan syaitan jadi berseteru hendaklah berjasa kepadayang sebangsa  hendaklah jadi kepala burung perangai yang ceria hendak memegang amanat buanglah khianat hendak marah dahulukan hujjah

UNTUK MENJADI BESAR, JADILAH PRIBADI UTUH oleh: RICARDO REIS,Porto,Portugal Untuk menjadi besar,jadilah pribadi utuh;tak ada Yang perlu dilebihkan atau dikurangi dari dirimu Jadilah utuh dalam segala perkara.Tunjukan dirimu. Untuk hal sederhana yang kaulakukan Dengan cara yang sama di setiap danau bulan utuh  Bercahaya,karena ia hidup di atas sana. CINTA IALAH API YANG MEMBAKAR  NAMUN KASAT MATA oleh: LUÍS VAZ DE CAMÕES,Portugal Cinta yalah api yang membakar namun kasat mata; Ialah luka yang memedihkan namun tiada terasa; Ialah bahagia yang tidak memberikan rasa bahagia; Ialah luka begitu dalam namun tanpa pedih; Ialah tak ingin yang lain selain menyayangi;  Ialah sendirian berjalan di antara keramaian; Ialah tak pernah puas akan kepuasan; Ialah memikirkan kemenangan dalam kekalahan; Ialah ingin terbelenggu dengan rela; Ialah mengabdi pada yang menaklukkan, sang penakluk; Ialah setia pada yang membunuh kita. Namun bagaimana membawa rasa  Persahabatan ke dalam hati manusia, Jika begitu bertentangannya makna Cinta? RUMPUT BUMI oleh : RAHIMIDIN ZAHARI, Malaysia Aku tidak setangkai mawar, dan tidak juga seekor ular yang memanggang kepalanya tetapi akulah rumput bumi yang tumbuh antara semerbak mawar dengan desis ular. Tak kupedulikan lagi sama ada, semerbak mawar akan menenggelamkan desis ular,  atau desis ular akan menyedut harum seluruh taman Yang kutahu, akulah rumput bumi; di atasku tetes embun, sebersit cahaya dan keluasan ruang udara di bawahku sejuk tanah digemburkan sang cacing, dan aku tumbuh di umbi kemboja yang merendang itu